مدرسه علمیه صدیقه کبری گلپایگان

يكى از راويان حديث و اصحاب اميرالمومنين ، امام علىّ عليه السلام حكايت كند:
روزى حضرت اميرالمؤ منين صلوات اللّه عليه را در مسجد ديدم كه بر بالاى منبر نشسته است و در حالى كه مشغول صحبت و سخنرانى بود، تبسّمى نمود به طورى كه دندان هايش نمايان گشت ، و در ادامه سخنانش فرمود:
من در سنين هفت سالگى ، با رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در بيابان مشغول چوپانى بوديم ، چون موقع نماز شد، نماز را دو نفرى به جماعت خوانديم ، ابوطالب وارد شد و اظهار داشت : چه مى كنيد؟
رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در جواب چنين اظهار نمود: خداى سبحان را عبادت و پرستش مى كنيم ، تو هم اسلام بياور و با ما نماز بخوان ؛ و خداوند متعال را پرستش نما.
سپس حضرت امير عليه السلام در ادامه داستان افزود:
خداوندا! من نمى شناسم بنده اى از امّت پيغمبرت را كه قبل از من ، همراه پيغمبرت نماز خوانده باشد، چون از سنّ هفت سالگى با او نماز خوانده ام .
و در روايتى ديگر وارد شده است كه امام علىّ عليه السلام فرمود: پيش از آن كه كسى با حضرت رسول نماز بخواند، من سه سال همراه آن حضرت نماز مى خواندم .

ترجمه امام علىّ بن ابى طالب از ابن عساكر: ج 1، ص 60 و 64

از حضرت صادق منقول است که اگر کسی فوت کرد سزاوار است که برادران مومن را خبر دهند بمردن او تا به جنازه او حاضر گردند و بر او نماز کنند و از برای او استغفار کنند و میت و ایشان همه ثواب ببرند ودر حدیث دیگر از ایشان منقول است که چون مومن را به قبر می گذارند اورا ندا می کنند که اول عطایی که تو را دادیم بهشت است و اول عطایی که دادیم آن ها را که با جنازه تو آمده اند آمرزش گناهان است .

 وباز فرمودند که اول تحفه ای که به مومن می دهند در قبر آن است که می آمرزند هرکس را که همراه جنازه او بوده است و همچنین در حدیث دیگر فرمودند که هرکس همراهی جنازه مومن را بکند تا او را دفن کنند حقتعالی در قیامت ملک بر او بگمارد که همراهی او نمایند و استغفار برای او کنند از قبر تا موقف حساب و فرمود : هرکس یک طرف جنازه را بگیرد 25 گناه کبیره اش آمرزیده می شود و اگر چهار طرف را بگیرد از گناهان بیرون آید .

در حدیثی از پیامبر است که اول چیزی که در عنوان نامه مومن می نویسند بعد از مرگش آن چیزی است که مردم در حق او می گویند. اگر نیک می گویند نیک می نویسند و اگر بد می گویند بد می نویسند.

مفاتیح الجنان 1097-1099

یکی از وظایف زن این است که علایق مرد را بفهمد و آن ها را بر آورده کند .وی باید لذات را بشناسد و سعی در تامین آن ها کند . برای آشنایی برخی از آنها را بیان می کنیم :

1- لذت بویایی:

خانم خودت را برای شوهرت خوش بو کن ، بوی بد بدن و بوی بد غذایی که بر لباست نشسته شوهرت را از شما دور می کند.

2- لذت چشایی :

لطفا غذایی را که طبخ می کنید پخته و کاملا جا افتاده باشد ، خوش مزه باشد و با تزیین بر سر سفره بیاورید. چرا که به قول مادر بزرگ ها غذا مرد را به خانه می آورد.

3- لذت بینایی :

 دام های شیطان در بیرون از خانه فراهم است ، لطف کنید مراقب آراستگی و پیراستگی خود باشید. به وضع ظاهری خود اهمیت دهید. این شعار را همیشه در نظر داشته باشید که آراستگی همیشه.

4- لذت شنوایی :

صدایتان طنین انداز و گوش نواز باشد و با الفاظی زیبا شوهرت را خطاب کن . از مردانه صحبت کردن و قلدری کردن بپرهیز که مرد زن عشوه گر را دوست دارد.

5- لذت لامسه :

 مراقب باشید که بدنی همیشه نرم و لطیف داشته باشید. برای مثال : دست هایتان از جمله اعضایی هستند که همیشه و تا آخر عمر با شما باقی می مانند لطفا مراقب آن ها باشید . کاری ساده می توان کرد  ولی نتیجه مهم دارد .سعی کنید برای شستن ظروف و البسه از دستکش استفاده کنید.

تبصره : لظفا نگویید چرا فقط ما ، کمی هم آنان ملاطفه کنند  البته که آنان هم وظایفی دارند و باید عمل کنند؛ 

 ولی ما می خواهیم جهاد کنیم  ” جهاد المراة حسن التبعل “

آیا می توان برای وجود امام غائب چندین فایده به نفع مردم تصور نمود :

1- اتمام حجت :

آن بدین معنی است که اصل وجود امام از نظر هدایت بشر لازم و ضروری است. زیرا وجود او اتمام حجت بر مردم خواهد بود و خدای عزیز به مقتضای لطف و صفات کمالیه اش نعمت هدایت را بر خلق ارزانی خواهد کرد.

2- امام غائب در زمان غیبت واسطه  درفیض :

ما شیعیان درباره امام عصر و یا سایر امامان (ع) چنین عقیده داریم که خدای بزرگ  آنان را واسطه فیض و رحمت قرار داده است . امام همچنان که وظیفه اش راهنمایی مردم است ، همچنان ولایت و رهبری باطنی امال را نیز به عهده دارد واوست که حیات معنوی مردم را تضمین می کند.

3- نظارت آن بزرگوار بر اوضاع و احوال مردم :

آن جناب در مواقع لزوم به داد بیچارگان می رسد. چنانچه از احادیث این معنی به خوبی استفاده می شود و تجربه اشخاص صالح نیز گواه این گفتار است و امام به طور ناشناس در میان مردم زندگی می کند.

4- وجود امام سبب دلگرمی و قوت قلب بندگان مومن :

بدین وسیله هیچ گاه یاس و ناامیدی در آن ها راه پیدا نمی کند. گرچه ایمان به خدا بالاترین مراتب اتکاء و طمانینه را برای انسان بوجود خواهد آورد ولی وجود انسانی کامل و امامی عطوف که آیینه تمام نمای حق استو سنخیتش با بشر بیشتر است اطمینان و دلگرمی خاصی برای انسان به وجود می آورد.

5- تصرف آن حضرت در امور بواسطه  وکلاء خاص و عام:

بدیهی است که رییس و سرپرست قوم لازم نیست که شخصا در تمام امور مراجعه کند . امام غائب (عج) نیز بر این منوال امور مردم را  در دست داردو لذا در زمان غیبت کبری بطور عموم ، فقها و علمای عادل را که دانای به احکام هستند برای قضا و فصل خصومات و حفظ و نظر در مصالح عامه مسلمین نصب و تعیین فرموده است.                                          

آخرین تحول با حکومت ولی عصر (عج) ، ص 88 و 79