مدرسه علمیه صدیقه کبری گلپایگان

از حضرت صادق منقول است که اگر کسی فوت کرد سزاوار است که برادران مومن را خبر دهند بمردن او تا به جنازه او حاضر گردند و بر او نماز کنند و از برای او استغفار کنند و میت و ایشان همه ثواب ببرند ودر حدیث دیگر از ایشان منقول است که چون مومن را به قبر می گذارند اورا ندا می کنند که اول عطایی که تو را دادیم بهشت است و اول عطایی که دادیم آن ها را که با جنازه تو آمده اند آمرزش گناهان است .

 وباز فرمودند که اول تحفه ای که به مومن می دهند در قبر آن است که می آمرزند هرکس را که همراه جنازه او بوده است و همچنین در حدیث دیگر فرمودند که هرکس همراهی جنازه مومن را بکند تا او را دفن کنند حقتعالی در قیامت ملک بر او بگمارد که همراهی او نمایند و استغفار برای او کنند از قبر تا موقف حساب و فرمود : هرکس یک طرف جنازه را بگیرد 25 گناه کبیره اش آمرزیده می شود و اگر چهار طرف را بگیرد از گناهان بیرون آید .

در حدیثی از پیامبر است که اول چیزی که در عنوان نامه مومن می نویسند بعد از مرگش آن چیزی است که مردم در حق او می گویند. اگر نیک می گویند نیک می نویسند و اگر بد می گویند بد می نویسند.

مفاتیح الجنان 1097-1099