مدرسه علمیه صدیقه کبری گلپایگان

برایت می نویسم و تقدیم می کنم به نوه ات حضرت مهدی (عج)، به موسس حکومت واحد جهانی که رهیده است از طاغوت و استبداد و تجلی بخش دعوت پیامبر و زنده ساز سنن محمد (ص) است و اوست آخرین ستم ستیزو کفربرانگیز و منتقم آل علی اوست.

آری ، تویی که شبانه در دل تاریک شب ، آهسته و بی خبر از همه به سوی بیوه زنان و دردمندان و داغ دیدگان شهر روانه می شدی و با تن پوشی ساده و بی آلایش عطوفت و اعانت خود را نثار می کردی و روز همگام در گرمگاه روز به طرف مزرعه خود می رفتی و به کار می ایستادی که اگر می شد خورشید از تابیدن می ایستاد تا روی همچون ماهتان تابیدن می گرفت و خورشید شرمنده از ریزش عرق هایتان نمی شد.

خواندم که صاحب جنات الخلود ، با افتخار بیان کرد که هر فرد غمناک که در چهره ات می نگریست اندوهش فرو می رفت ……..و من امروز دلخسته و دلشکسته ام به خاطر توهین بر امام و مقتدایم؛

بر شما توهین کرده اند . شما که اگر دشمن بر راهن می رسید بی اختیار فروتن می گشت و این ها چه کسانی هستند که جرات جسارت دارند . جزء این آیه قرآن است که  : ختم الله علی قلوبهم و علی سمعهم و علی ابصارهم…..

آری اگر می شنیدند که در سکوتت ، شکوه هیبت و تشعشع وقار چقدر زیاد بود و اگر باور داشتند سخنان نغز و درخشش کلامت را ، این گونه نبودند.

آری من غمگین هستم و شما درمیان ما حضور ندارید تا با نگریستن بر چهرهتان غمهایم از بین برود ولی دعا می کنم با دلی سوخته دعا می کنم که او ، فرزندت بیاید تا مرهمی شود و بر دل غمدیده شما و تسلی خاطری باشد برای شیعیانتان… 

                                       “اللهم عجل لولیک الفرج"