مدرسه علمیه صدیقه کبری گلپایگان

از جمله تکالیف مومن ، معرفت و شناخت علائم ظهور امام زمان (عج) است . علائم ظهور جزئی از شناخت شخصی آن حضرت است . این علائم بسیارند و بر دو دسته اند : حتمی و غیر حتمی

طبق روایات اسلامی ، علایم حتمی علامت می باشند. امام صادق (ع) می فرمایند : برای قائم پنج علامت است . ظهور سفیانی و ظهور یمانی و صدایی از آسمان و کشته شدن نفس زکیه و فرو رفتن در زمین بیداد

در روایات آمده است که سفیانی مردی است سفید و سرخ و چشم کبود که در ماه رجب قیام خواهد کرد و چند کشور را تسخیر خواهد کرد و خروج و قیام حضرت مهدی (عج)در یک سال است . او پس از فتوحاتی چند در عراق متوجه می شود که حضرت در مکه قیام کرده است ، لذا سپاهی بهمکه می فرستد که در سرزمین بیداد/ بین مکه و مدینه در زمین فرو میرود.

و همچنین قیام یمانی پیش از ظهور حضرت از علایم حتمی است . شنیدن دو صدا و ندای عام یکی از آسمان و دیگری در زمین از علایم حتمی خواهد بود.و ندای نخست جبرئیل به نام حضرت قائم و پدرش (ع) صدا می کند و ندا می دهد که حق با علی (ع) است و همه آن را می شنوند.

همچنین قبل از قیام امام (ع) فردی جلیل القدر فردی در مکه در مراسم حج کشته می شود که از او تعبیر به نفس زکیه می شود.

^{منبع  : الغیبة (نعمانی)، ص252، باب علامت ظهور ،ح9}

میوه و سبزیجات تازه

سبزیها و میوه ها را هرقدر تازه تر مصرف کنید ، ویتامین و املاح بیشتری به بدنتان می رسد به خصوص ویتامین “c” که پس از پنج روز کاملا از بین می رود.اگر بتوانید میوه و سبزی را روز به روز مصرف کنید خیلی بهتر است.

اثر آب روی گوشت

آب به گوشت آسیب می زند. از این رو بهتر است مواد غذایی به ویژه انواع گوشت ها را پس از شستن ، خرد کنید. به این ترتیب از خروج بیش از حد مواد مغذی و ویتامین های محلول در آب این مواد جلوگیری می کنید . زیرا این مواد هر بار پس از شستشو ، از قطعات خرد شده گوشت خارج می شود، و کاهش ارزش غذایی این منبع گرانبها را خواهد داشت.

پیاز

پیاز دارای اسانسی است که بر اثر پختن از بین می رود. اثر درمانی آن نیز مربوط به ترکیبات گوگرد دار و ویتامین های آن است. پیاز نیز مانند سیر خاصیت ضد عفونی کننده دارد . این سبزی سودمند متحرک، ضد انگل و معالج بیماری قند استو با توجه به ویتامین “c"موجود در آن از بیماری اسکور بوت جلوگیری می کند.

منبع : ماهنامه اجتماعی، فرهنگی آشنای خانواده اسفند 1379

افسربخشى - مدرس
كودكان امروز سازندگان فرداى‏جامعه‏اند. سعادت و بقاى هر جامعه‏بستگى به تربيت صحيح آينده سازان‏آن دارد. يكى از ابزار مهم تربيت،شناخت مربى، استعدادها، محيط ومساعد نمودن محيط با توجه به توان‏او و نيازهاى اوليه است كه نتيجه آن‏برآورده شدن نيازهاى والاى فرداست.

كهلبرگ معتقد است: «دختر و پسربر اساس تفاوتهاى بيولوژيكى و طبيعى‏كه دارند، رفتارهاى متفاوتى را از خودظاهر مى‏سازند مانند تفاوتهاى موجود درلباس پوشيدن و آرايش مو و… اين رفتارتوسط محيط، تقويت‏يا تضعيف‏مى‏گردد» به عقيده وى كودكان از لحاظرشد جنسى سه مرحله را مى‏پيمايند:
1- از سه سالگى كودك بطور اساسى‏تفاوت جنسى بين دختر و پسر رامى‏شناسد. 2- از 5 سالگى و اوج آن در 7سالگى كودك متوجه مى‏شود كه دختران‏بعنوان دختر و پسران بعنوان پسر باقى‏مى‏مانند 3- از 7 الى 11 سالگى سنين‏ثبات جنسى است و هر يك از پسران ودختران به تثبيت جنسى خود مى‏پردازندو مى‏بايست در اين سن نقش جنسى‏مناسب به دختران و پسران آموخته شود.
مطالعات نشان داده‏اند كه پدران بيش‏از مادران در يادگيرى نقش جنسى كودكان‏موثرند زيرا پدران در مقايسه با مادران‏حتى از سنين 2 و 3 سالگى نقشهاى‏جنسى متفاوتى را در نظر مى‏گيرند.پسرانى كه روحيه‏اى مردانه و قوى دارندبيشتر داراى پدرانى هستند كه درتصميم‏گيريهاى خانوادگى و در تنظيم‏انضباطهاى خانوادگى شخصيت غالب ومسلطى را در محيط خانواده دارند.بالعكس هنگامى كه پدر نقش منفعلى درخانواده دارد در همانند سازى پسران به‏لحاظ نقش جنسى اثرات سويى‏مى‏گذارد. البته بايد متذكر شد منظور ازنقش جنسى، وظايف و تكاليفى هستندكه طبيعت‏بيولوژيكى، فرهنگ، جامعه وبزرگسالان از هر يك از دو جنس مرد و زن‏انتظار دارند و رويهمرفته بايد گفت از سن‏سه سالگى است كه دختر و پسر خود راباز مى‏شناسند و تلاش مى‏كنند تا نقش‏خويش را بعنوان دختر يا پسر بشناسند.آنچه بايد به كودكان آموخت اين است‏يادگيرند چگونه جنس مخالف خود نباشند.خوشبختانه در مورد دختران اغلب‏مشكلات كمتر است زيرا همواره در كنارمادر هستند و براى الگوپذيرى مادر را درپيش رو دارند ولى متاسفانه پسران اغلب‏با نبود پدر در خانه مواجه مى‏شوند وبراى آموزش نقش جنسى صحيح،محبورند تغيير الگو دهند و لازم است درهمه ادوار رشد كودك، پدر در خانواده‏حضور داشته باشد و نقش فعال و صحيح‏خويش را عهده‏دار گردد. خوشبختانه دراسلام سفارشات زيادى براى جداسازى‏دختر از پسر از 6 سالگى شده است و تاسن تميز مجاز مى‏داند كه دختران باپسران به بازى بپردازند.
چنانچه در قرآن‏مى‏فرمايد: 
«اوالطفل الذين لم يظهروا على‏عورات …»   سوره نور ، آیه 31

منابع:
1- حق جو، محمد حسين، نيازمنديهاى نسل جوان
2- همتى، على‏اصغر، تحليلى بر روابط دختر و پسر در ايران، انتشارات انجمن اولياء و مربيان
3- قائمى، على، سازندگى و تربيت دختران

محمدكاظم تقوى‏

«و من آياته أن خلق لكم من انفسكم ازواجاً لتسكنوا اليها و جعل بينكم مودّةً و رحمةً إنّ فى ذلك لآياتٍ  لقوم يتفكّرون؛ (سوره روم، آيه 21)
و از جمله نشانه‏هاى [توانايى و يگانگى ]او اين است كه براى شما از جنس خودتان همسرانى آفريد تا در كنار آنها آرامش يابيد. و همو در ميان شما دوستى و مهربانى قرار داد. بى‏ترديد در اين [تدبير حكيمانه ]نشانه‏هايى [روشن‏] براى مردمى است كه مى‏انديشند.»

پيام‏ها و درس‏ها:
1- خداوند متعال با قدرت خويش و در آفرينشى حكيمانه، براى آدميان همسرانى از جنس خودشان آفريد تا بدان‏ها انس و آرامش بگيرند. اگر همسر آدمى در آفرينش همسان او نباشد، نمى‏تواند با او انس بگيرد و از معاشرت با وى لذت ببرد و آرامش يابد، پس «مرد و زن» در جنسيت و انسانيت با هم شريك و همسانند.

2- دست حكمت الهى براى انسان همسر آفريد تا مايه آرامش و اطمينان او را فراهم كرده باشد. بر همين اساس و در هماهنگى كامل بين تكوين و تشريع حكيمانه، زناشويى، سنّتى جاودانه به شمار مى‏رود كه رويگردانى از آن دورى از نبى مكرّم(ص) را در پى دارد.

3- آرامشِ حاصل از در كنار همسر بودن، مطلق و نامحدود و آرامش جسمى، روحى، فردى و اجتماعى است و انسان با همسرگزينى و ازدواج به پيشگيرى يا درمان بسيارى از كاستى‏ها و بيمارى‏هاى خود مى‏پردازد.

4- هر يك از زن و مرد به تنهايى ناقص مى‏باشند و به همين خاطر به دنبال جزء مكمّل خود مى‏گردند و تا ازدواج نكرده‏اند يك بى‏قرارى و ناآرامى بر آنان حاكم است چون هر ناقصى مشتاق كمال خويش است و هر نيازمندى مايل به كسى است كه نياز او را برطرف كند.

5- وقتى تمايل به همسر در وجود انسان‏ها به وديعت نهاده شد؛ پس عشق‏هاى پاك ستودنى است و بايد براى تحقق آن كوشيد تا انسان با حركت در مسير فطرت به كمال برسد.

6- پديدار شدن عواطف عميقِ پس از ازدواج و دلدادگى همسران و همزيستى مسالمت‏آميز و حتى عاشقانه آنها از نشانه‏هاى تدبير حكيمانه خداوند مى‏باشد.

7- بر خلاف تصور عرفى و باور سطحى و ناصحيحى كه ازدواج و تشكيل خانواده را بارى بر دوش همسران مى‏داند، ازدواج و نيل به مقام «همسرى» از نگاه قرآن كريم در راستاى منافع آنان مى‏باشد و همسران بار خاطر يكديگرند نه اينكه يار شاطر هم باشند.

8- بقاى پيوند ميان همسران به يك كشش قلبى و جاذبه روحى نياز دارد و به همين جهت پروردگار مهربان پس از آنكه آن دو در كنار هم به آرامش رسيدند، با دست لطف و عنايت خويش نعمت «مودّت» و «رحمت» را به آنان بخشيده است تا با عشقى صادق و علاقه‏اى كامل در كنار هم آرامشى غريزى داشته باشند.

9- مهرورزى دوستانه و بلكه عاشقانه‏اى كه بين همسران پديد مى‏آيد، نه تنها نشانه قدرت خداوند است، كه عنايت و لطفى است كه در حق انسان روا داشته است. پس همسر شدن چنان بايد انسانى باشد كه عنايت الهى، ظرف قابل خود را بيابد و نيز بايد براى ماندگارى آن به هوش بود تا از طريق انسانيت فاصله نگيرد.

10- دوام گرايش مرد و زن به يكديگر و آرميدن در سايه انس هم به مودت و رحمتى است كه خداوند بين‏شان برقرار مى‏كند و البته اين دوستى و مهربانى غير از آن گرايش غريزى بين مذكر و مؤنث است كه در ميان حيوانات هم موجود است ولى در قرآن نشانه آفريدگار حكيم معرفى نگرديده است بلكه اين عشق برين، آيه قدرت و يكتايى آفريدگار ناميده شده است.

11- آرامش‏آفرينى ازدواج و نيز پيدايش مودت و رحمت بين آنان براى خردمندان و متفكران از نشانه‏هاى ربوبيت و تقدير خداى حكيم، است.

منبع :ماهنامه پيام زن ـ شماره 148ـ تير 1383